Dolina Olczyska

Czy jest możliwe, aby przy dzisiejszym natłoku turystów zarówno w pobliskich, jak też odleglejszych zakątkach Tatr znaleźć miejsce kameralne, ciche i do tego urocze?

Czy jest możliwe, aby przy dzisiejszym natłoku turystów zarówno w pobliskich, jak też odleglejszych zakątkach Tatr znaleźć miejsce kameralne, ciche i do tego urocze? Jeżeli szukasz takiego miejsca to zapraszam na spacer Doliną Olczyską. Najbardziej wysunięta na wschód z dolin reglowych sąsiadujących z miastem, przyciąga turystów nie tylko z Jaszczurówki, gdzie znajduje się wylot doliny, ale wszystkich poszukujących spokojnego miejsca. Tuż po wejściu, dolina jawi się, jako lesisty wąwóz, a to za sprawą napierającego nań od wschodu Małego Kopieńca, a od zachodu Nosala, natomiast za przyczyną kręto płynącego potoku Olczyskiego można śmiało powiedzieć, że Dolina Olczyska to kraina mostów i mostków. Całą dolinę przechodzi się szeroką ubitą aleją, obok której nieco poniżej wije się potok, towarzyszący przez początkowe 20 min. spaceru. Po minięciu ujęcia wody pitnej, zaledwie 15 min. od wejścia do doliny napotykamy już 6 z kolei mostek, którego charakterystycznym oznaczeniem jest metalowy krzyż, upamiętniający śmierć dwóch górali pracujących przy wywózce drewna w 1986r. Po prawej stronie zaś widoczna, stercząca wśród lesistego zbocza, charakterystyczna skała zwana Piórem. Tuż za mostkiem kończy się “wąwóz”, a szlak chowa się w rzadkim lesie, którym przyjemnie i wygodnie przewędrowawszy kolejne 20 min. dochodzisz do mostu przy Polanie Olczyskiej. Stąd świerkowym lasem na wprost w 30 min. dojdziesz do Polany Kopieniec lub przechodząc Polanę Olczysko z unikalnym widokiem na Skupniowy Upłaz, również w 30 min. poprzez Nosalową Przełęcz, osiągniesz grzbiet Nosala.